Czym jest łysienie łojotokowe?

Łysienie łojotokowe jest formą przedwczesnego wypadania włosów, które na ogół dotyka mężczyzn w młodości (początek między 20 a 30 rokiem życia), głównie na przedni obszar i koronę. Przyczyna, jak sama nazwa wskazuje, wiąże się z nadmierną produkcją sebum, która wywołuje lub przyspiesza wypadanie włosów. Objawami towarzyszącymi wypadaniu włosów w łojotoku są swędzenie, ból skóry głowy i tłuste łupież, które się łuszczy. Nadmierna aktywność gruczołów łojowych jest spowodowana zaburzeniami równowagi hormonalnej lub enzymem zwanym reduktazy 5-alfa, który przekształca testosteron w dihydrotestosteron (DHT). Ilość tych enzymów przekształcających i receptorów, które wychwytują androgeny (testosteron) obecne na skórze głowy, różni się w zależności od przypadku i wpływa na ilość wytwarzanego sebum. Powaga łojotokowego wypadania włosów zależy od rozmieszczenia enzymów i receptorów na skórze głowy. 

Zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet poziomy reduktazy 5-alfa są znacznie wyższe w pęcherzykach w obszarach skroniowych, czołowych i koronowych niż w obszarach ciemieniowych i potylicznych. Różnica polega na liczbie receptorów w pęcherzykach, które u kobiet są znacznie niższe niż u mężczyzn, co oznacza, że ​​są mniej podatne na łojotok i tłuste włosy. U kobiet wada może jednak wystąpić i jest na ogół związana z zaburzeniami hormonalnymi lub trawiennymi. Z tego powodu w przypadku schorzenia jakim jest łysienie łojotokowe nie jest łatwo zrozumieć, do jakiego momentu DHT jest częstą przyczyną obu zjawisk, a kiedy nadmiar sebum staje się istotną przyczyną włosów utrata z powodu swoistej zdolności do blokowania mieszków włosowych, a tym samym zmiany wzrostu włosów. 

W praktyce łysienie łojotokowe przekłada się to na przypadki nakładania się androgenetycznego wypadania włosów i współistnienia z wypadaniem łojotokowym. Składniki sebum (cholesterol, trójglicerydy, wolne kwasy tłuszczowe, skwalen i sfingozyna) powodują zakwaszenie pH, a tym samym zaburzenia metaboliczne i obrót komórek skóry. Co więcej, zmieniony poziom sfingozyny, aminoalkoholu kontrolującego namnażanie bakterii, pogarsza sytuację prowadzącą do stanu łojotokowego zapalenia skóry i do łysienia łojotokowego.